Εσωτερικοί κόσμοι, Εξωτερικοί κόσμοι – Μέρος 1: Ακάσα
Μεταγραφή βίντεο
Στην αρχή ήταν ο “Λόγος”, το Big Bang, το πρωταρχικό Om. Η Θεωρία του Big Bang λέει ότι το φυσικό σύμπαν εκτοξέυθηκε από ένα αφάνταστα καυτό και πυκνό σημείο που ονομάζεται Μοναδικότητα(singularity)- δισεκατομμύρια φορές μικρότερο από το κεφάλι μιας καρφίτσας. Δεν λέει γιατί ή πώς. Όσο πιο μυστηριώδες είναι κάτι, τόσο περισσότερο θεωρούμε δεδομένο ότι η το αντιλαμβανόμαστε. Θεωρήθηκε ότι τελικά η βαρύτητα θα επιβραδύνει την διαστολή ή να συμβληθεί με το σύμπαν σε μια μεγάλη σχιζμή. Ωστόσο, οι εικόνες από το Hubblespace τηλεσκόπιο δείχνουν ότι η διαστολή του σύμπαντος φαίνεται να είναι σε επιτάχυνση. Επέκτεινετε όλο και πιο γρήγορα καθώς μεγαλώνει από το Big Bang. Με κάποιο τρόπο, υπάρχει περισσότερη μάζα στο σύμπαν από ό,τι η Φυσική εχει προβλεψεί.Για να μετρήσουμε τη μάζα που λείπει, φυσικοί λένε τώρα, ότι το σύμπαν αποτελείται μόνο 4% από ατομική ύλη απο οτι έμεις θεωρούμε κανονική ύλη. 23% στο σύμπαν είναι σκοτεινή ύλη και το 73% είναι σκοτεινή ενέργεια-αυτό που στο παρελθόν θεωρούσαμε ως κενό διάστημα. Είναι σαν ένα αόρατο νευρικό συστήμα που τρέχει σε όλο το σύμπαν και συνδέει όλα τα πράγματα.
Οι αρχαίοι Βεδικοί Δάσκαλοι δίδαξαν Nada Brahma – το σύμπαν είναι δόνηση. Το δονούμενο πεδίο είναι η ρίζα όλων των αληθινών πνευματικών εμπειρίων και των επιστημονικών έρευνων. Είναι ο ίδιος τομέας της ενέργειας που Αγίοι, Βούδες, γιόγκι, μύστες, ιερείς, σαμάνοι και μάντεις έχουν παρατηρήσει κοιτάζοντας μέσα τους. Έχει ονομάστει Ακάσα, το Αρχέγονο Om, η Indra των κοσμημάτων, η μουσική των σφαιρών, και χίλια άλλα ονόματα σε όλη την ιστορία. Είναι η κοινή ρίζα όλων των θρησκειών, και η σύνδεση μεταξύ του εσωτερικού κόσμου μας και του εξωτερικού κόσμου μας.
Στον Μαχαγιάνα Βουδισμό το τρίτο αιώνα περιέγραψαν μια κοσμολογία αντίθετη με οποιαδήποτε προηγμένη φυσική της σύγχρονης εποχής. Το δίκτυο κοσμημάτων του Ίντρα είναι μια μεταφορά που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια παλιότερη Βεδική διδασκαλία που απεικονίζει τον τρόπο με τον οποίο το ύφασμα του σύμπαντος είναι υφασμένο από κοινού. Ο Ίντρα, ο βασιλιάς των θεών, γέννησε τον ήλιο και κινεί τους ανέμους και τα νερά. Φανταστείτε έναν ιστό αράχνης που εκτείνεται σε όλες τις διαστάσεις. Το διαδίκτυο αποτελείται από δροσοσταλίδες και κάθε σταγόνα περιέχει την αντανάκλαση της σε όλες τις άλλες σταγόνες νερού. Και σε κάθε δροσοσταλία θα βρείτε τις αντανακλάσεις όλων των άλλων σταγονίδιων. Το σύνολο του δικτύου, σε αυτήν την αντανάκλαση και συνεχίζει προς το απειρο. Το δίκτυο κοσμημάτων του Ίντρα θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένα ολογραφικό σύμπαν, όπου ακόμη και η μικρότερη ακτίνα φωτός περιέχει το πλήρες μοτίβο του συνόλου.
Ο Σέρβος-Αμερικανός επιστήμονας, Nikola Tesla, μερικές φορές αναφέρεται ως ο άνθρωπος που εφηύρε τον 20ο αιώνα. Ο Tesla ήταν υπεύθυνος για την ανακάλυψη του εναλλασσόμενου ρεύματος, ηλεκτρικής ενέργειας και πολλές άλλες δημιουργίες που είναι πλέον μέρος της καθημερινής ζωής. Λόγω του ενδιαφέροντός του για της αρχαίες Βεδικές παραδόσεις, ο Tesla ήταν σε μια μοναδική θέση να κατανοήσει την επιστήμη σε συνδυασμό ανατολικού και δυτικού μοντέλου. Όπως όλοι οι μεγάλοι επιστήμονες, ο Tesla κοίταξε βαθιά στα μυστήρια του εξωτερικού κόσμου, αλλά κοίταξε επίσης, βαθιά μέσα στον εαυτό του. Όπως και οι αρχαίοι γιόγκι,ο Tesla χρησιμοποίησε τον όρο Ακάσα για να περιγράψει το αιθερικό πεδίο που εκτείνεται σε όλα τα πράγματα. Ο Tesla μελέτησε με τον Σουάμι Βιβεκανάντα,τον γιόγκι που έφερε της αρχαίες διδασκαλίες της Ινδίας στη Δύση. Στις Βεδικές διδασκαλίες, Ακάσα είναι ο ίδιος ο χώρος, ο χώρος που τα υπολοιπά στοιχεία γεμίζουν, το οποία συνυπάρχουν ταυτόχρονα μεσω της δονήσεως. Τα δύο αυτά είναι αχώριστα.Η Άκασα ειναι το γιν στου Πράνα το γιανγκ.
Μια σύγχρονη έννοια που μπορεί να μας βοηθήσει να συλλάβουμε την Ακάσα, ή την Κύρια Ουσία, είναι η ιδέα των fractals. Δεν ήταν μέχρι το 1980 που η πρόοδος των υπολογιστών μας επέτρεψε να απεικονίσουμε πραγματικά και να αναπαράγουμε μαθηματικά τα μοτίβα που υπάρχουν στη φύση. Ο όρος fractal επινοήθηκε το 1980 μέσω του μαθηματικού Benoit Mandelbrot που μελέτησε ορισμένες απλές μαθηματικές εξισώσεις που όταν επαναλαμβάνονται, παράγουν μια ατέλειωτη συστοιχία εναλλαγόμενων μαθηματικών ή γεωμετρικών μόρφων εντός ενός περιορισμένου πλαισίου. Είναι περιορισμένο, αλλά την ίδια στιγμή, άπειρο. Ένα fractal είναι ένα γεωμετρικό σχήμα που μπορεί να χωριστεί σε τμήματα, καθένα από τα οποία είναι περίπου ενα περιορισμένου μεγέθους αντίγραφο ολόκληρου του προτύπου – μια ιδιότητα που ονομάζεται αυτο-ομοιότητα.
Τα fractals του Mandelbrot εχουν κληθεί το αποτύπωμα του Θεού. Βλέπετε έργα τέχνης που δημιουργούνται από την ίδια τη φύση. Αν γυρίσετε τη μορφή του Mandelbrot με έναν ορισμένο τρόπο ειναι σαν να μοιάζει κάπως με μια ινδουΐστική θεότητα ή ενός Buddha. Η μορφή αυτή έχει ονομαστεί ως το “Buddhabrot” σχήμα. Αν κοιτάξετε μερικές μορφές, της αρχαίας τέχνης και αρχιτεκτονικής, θα δείτε ότι οι άνθρωποι έχουν από καιρό συσχετίσει την ομορφιά και το ιερό με fractal πρότυπα. Απείρως πολύπλοκο, αλλά κάθε τμήμα περιέχει το σπόρο να αναδημιουργήσει το σύνολο. Τα Fractals έχουν αλλάξει στους μαθηματικόυς της απόψεις τους για το σύμπαν και το πώς λετουργεί. Με κάθε νέο επίπεδο μεγέθυνσης, υπάρχουν διαφορές από το πρωτότυπο. Η συνεχής αλλαγή και μεταμόρφωση συμβαίνει καθώς διασχίζουν από το ένα επίπεδο της λεπτομέρειας του fractal σε ένα άλλο. Αυτός ο μετασχηματισμός είναι η κοσμική σπείρα. Η ενσωματωμένη ευφυΐα της μήτρας του χωρόχρονου. Τα Fractals είναι εγγενώς χαοτικά, γεμάτα θόρυβο και τάξη. Όταν το μυαλό μας αναγνωρίζει ή ορίζει ένα μοτίβο, έχουμε επικεντρωθεί σε αυτό. Σαν να είναι ένα αντικείμενο. Προσπαθούμε να βρούμε τα πρότυπα που βλέπουμε ως όμορφα, αλλά για να κρατήσει το μυαλό μας το σχέδιο, θα πρέπει να απομακρύνουμε το υπόλοιπο μερος του fractal. Για να κατανοήσουμε ένα fractal με τις αισθήσεις γίνετε με το να περιορίσουμε τις κινήσεις του. Όλη η ενέργεια στο σύμπαν είναι ουδέτερη, διαχρονική, χωρίς διαστάσεις.
Η δική μας δημιουργικότητα και ικανότητα για την αναγνώριση προτύπων είναι ο σύνδεσμος μεταξύ του μικροκόσμου και του μακρόκοσμου. Ο διαχρονικός κόσμος των κυμάτων και ο στερεός κόσμος των πραγμάτων. Η παρατήρηση είναι μια πράξη της δημιουργίας μέσα από τους περιορισμούς εγγενείς στον τρόπο σκέψης. Δημιουργόυμε την ψευδαίσθηση της στερεότητας, πράγματα με μια επισήμανση, με μια ονομασία. Ο φιλόσοφος Κίρκεγκωρ είπε, “Αν με ονοματίζεις, με αναιρείς.” Δίνοντας μου ένα όνομα, μια ετικέτα, αναιρείτε όλα τα άλλα πράγματα που θα μπορούσα ενδεχομένως να είμαι. Περιορίζετε το σωματίδιο με το να είναι ένα πράγμα με το να καθηλώνετε, ονομάζοντάς το, την ίδια στιγμή όμως, το δημιουργείς, το καθορίζεις οτι υπάρχει. Η δημιουργικότητα είναι η υψηλότερη φύση μας. Με τη δημιουργία των πραγμάτων, έρχεται ο χρόνος, ο οποίος είναι αυτός που δημιουργεί την ψευδαίσθηση της στερεότητας.
Ο Αϊνστάιν ήταν ο πρώτος επιστήμονας που συνειδητοποίησε ότι αυτό που θεωρούμε ως κενό χώρο, δεν είναι ένα Τίποτα, έχει ιδιότητες, και εσωτερικά στη φύση του χώρου έχει σχεδόν απεριόριστα ποσά ενέργειας. Ο διάσημος φυσικός Ρίτσαρντ Φάινμαν κάποτε είπε “υπάρχει τόση ενέργεια σε ένα κυβικό μέτρο του χώρου που μπορεί να βράσει όλες τις θάλασσες του κόσμου.” Οι προχωρημένοι διαλογιστές γνωρίζουν ότι στην απόλυτη ακινησία έγκειται η μεγαλύτερη δύναμη. Ο Βούδας είχε ακόμη εναν όρο για την πρωτογενή ουσία Αυτό που ονόμαζε kalapas,τα οποία είναι σαν μικροσκοπικά σωματίδια ή κύματα που έρχονται και παρέρχονται τρισεκατομμύρια φορές ανά δευτερόλεπτο. Η πραγματικότητα είναι, υπό την έννοια αυτή, όπως μια σειρά από καρέ σε μια ολογραφική ταινία που κινείται γρήγορα για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της κίνησης. Όταν η Συνείδηση γίνεται απόλυτα ακίνητη, η ψευδαίσθηση κατανοείται, διότι είναι η ίδια η Συνείδηση που κατευθύνει την ψευδαίσθηση.
Στις αρχαίες παραδόσεις της Ανατολής, έχει γίνει κατανοητό εδώ και χιλιάδες χρόνια ότι όλα είναι δόνηση. “Nada Brahma” – το σύμπαν είναι ήχος. Η λέξη “nada” σημαίνει ήχος ή δόνηση και το “Brahma” είναι η λέξη αναφερόμενη στο Θεό. Brahma, ΕΙΝΑΙ ταυτόχρονα το σύμπαν και ο Δημιουργός. Ο καλλιτέχνης και η τέχνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Στις Ουπανισάδες, ένα από τα παλαιότερα αρχεία των ανθρώπων στην αρχαία Ινδία , λέγεται πως “Brahma ο δημιουργός, κάθεται σε ένα λωτό , ανοίγοντας τα μάτια του ένας κόσμος έρχεται σε ύπαρξη. ο Brahma κλείνει τα μάτια του, και ο κόσμος σταματάει να υπάρχει. ” Αρχαίοι μυστικιστές, γιόγκι και μάντεις υποστήριξαν ότι υπάρχει ένα πεδίο στη ρίζα της συνείδησης. Το Ακασικό πεδίο ή τα Ακασικά αρχεία όπου όλες οι πληροφορίες, όλες οι εμπειρίες του παρελθόντος, του παρόντος και το μέλλοντος, υπάρχουν τώρα και πάντα. Είναι αυτό το πεδίο ή μήτρα από το οποίο προκύπτουν όλα τα πράγματα. Από τα υποατομικά σωματίδια, τους γαλαξίες, αστέρια, τους πλανήτες και όλη η ζωή. Ποτέ δεν θα δείτε τίποτα στο σύνολο της, επειδή αποτελείται από επίπεδα δονήσεως και διαρκώς αλλάζουν, ανταλλάσοντας πληροφορίες με την Ακάσα.
Ένα δέντρο πίνει στον ήλιο, τον αέρα, τη βροχή, τη Γη. Ένας κόσμος ενέργειας κινείται μέσα και έξω από αυτό το αντικείμενο που ονομάζουμε δέντρο. Όταν το σκεπτόμενο μυαλο παραμείνει ακίνητο(ήσυχο) τότε θα δείτε την πραγματικότητα όπως είναι. Όλα τα στοιχεία μαζί. Το δέντρο , ο ουρανός και η γη, η βροχή και τα αστέρια δεν είναι ξεχωριστά. Η ζωή και ο θάνατος,ο εαυτός και οι άλλοι δεν είναι ξεχωριστά μεταξύ τους. Ακριβώς όπως το βουνό και η κοιλάδα είναι αδιαχώριστα. Στους αμερικανούς ιθαγενείς και άλλες αυτόχθονες παραδόσεις λέγεται ότι, κάθε πράγμα έχει πνεύμα, είναι απλά ένας άλλος τρόπος για να πούμε πως όλα είναι συνδεδεμένα με τη ΜΙΑ πηγή δονησης. Υπάρχει μία Συνείδηση, ένα πεδίο, μία δύναμη που κινείται μέσα από όλα. Το πεδίο αυτό δεν συμβαίνει γύρω σου, αλλά συμβαίνει ΜΕΣΩ έσου και συμβαίνει ΩΣ εσύ.
Είστε το “U” (εσύ) στο Universe.(σύμπαν) Είναι τα μάτια, μέσω των οποίων, η Δημιουργία βλέπει τον Εαυτό της. Όταν ξυπνάς από ένα όνειρο συνειδητοποιείς ότι τα πάντα στο όνειρο ήταν Εσύ. Εσύ το δημιούργουσες. Έτσι,η πραγματική ζωή δεν είναι διαφορετική. Κάθε ένας και κάθε πράγμα είναι Εσύ. Η Μια Συνείδηση που κοιτάει, μεσα από κάθε μάτι, κάτω από κάθε πέτρα, μέσα σε κάθε σωματίδιο.
Διεθνείς ερευνητές στο CERN, το ευρωπαϊκό εργαστήριο σωματιδιακής φυσικής, ψάχνουν για αυτό το πεδίο που επεκτείνεται σε όλα τα πράγματα. Όμως, αντί να ψάχνουν εσωτερικά, ψάχνουν στον εξωτερικό φυσικό κόσμο. Οι ερευνητές στο εργαστήριο CERN στη Γενεύη,Ελβετία ανακοίνωσαν ότι είχαν βρει το μποζόνιο Χιγκς, ή το σωματίδιο του Θεού. Τα πειράματα με το μποζόνιο Χιγκς απέδειξαν επιστημονικά ότι ένα αόρατο ενεργειακό πεδίο γεμίζει το κενό του χώρου. Το Large Hadron Collider του CERN αποτελείται από ένα δακτύλιο 17 μίλιων στην περιφέρεια, στην οποία δύο ακτίνες σωματιδίων κατευθύνονται σε αντίθετες κατευθύνσεις, συγκλίνουν και συντρίβονται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός . Οι επιστήμονες παρατηρούν το αποτέλεσμα από τις βίαιες αυτές συγκρούσεις. Το πρότυπο μοντέλο δεν μπορεί να εξηγήσεί το πώς τα σωματίδια αποκτούν τη μάζα τους. Τα πάντα φαίνεται να αποτελούνται από δονήσεις, αλλά.. δεν φαίνεται να υπάρχει «κάτι» να δονείται.
Είναι σαν να υπάρχει ένας αόρατος χορευτής, μια σκιά, χορεύοντας κρυμμένος στο μπαλέτο του σύμπαντος. Όλοι οι υπόλοιποι χορευτές έχουν χόρεψει γύρω από αυτό το κρυφό χορευτή. Έχουμε παρατηρήσει την χορογραφία του χορού, αλλά μέχρι τώρα δεν μπορούσαμε να δούμε αυτόν τον χορεύτη. το λεγόμενο “σωματίδιο του Θεού”, οι ιδιότητες της βάσης του υλικού του σύμπαντος, η καρδιά όλης της ύλης που θα ισοδυναμούσε για την ανεξήγητη μάζα και ενέργεια που οδηγεί στην διαστολή του σύμπαντος . Αλλά ωστόσο είναι πολύ μακριά από την εξήγηση της φύσης του σύμπαντος, η ανακάλυψη του μποζονίου Higgs απλά παρουσιάζει ένα ακόμα μεγαλύτερο μυστήριο, αποκαλύπτοντας ένα σύμπαν που είναι ακόμα πιο μυστηριώδες από ό,τι το είχαμε φανταστεί. Η επιστήμη πλησιάζει το όριο μεταξύ της Συνείδησης και της Ύλης Το μάτι με το οποίο θα εξετάσουμε τον αρχέγονο τομέα και το μάτι με το οποίο το πεδίο φαίνεται να μας κοιταζει είναι Ένα και το αυτό.
Ο Γερμανός συγγραφέας και φωτιστής Wolfgang Von Goethe είπε “Το κύμα είναι το πρωταρχικό φαινόμενο η οποία έδωσε ύψωση στον κόσμο.” Cymatics είναι η μελέτη του ορατού ήχου. Η λέξη Cymatic προέρχεται από την ελληνική ρίζα “κυμάτιο” που σημαίνει κύμα ή δόνηση. Ένας από τους πρώτους δυτικούς επιστήμονες που μελέτησε σοβαρά το φαινόμενο του κύματος ήταν ο Ernst Chladni, ένας Γερμανός μουσικός και φυσικός, ο οποίος έζησε τον δέκατο όγδοο αιώνα. Ο Chladni ανακάλυψε ότι όταν άπλωσε άμμο σε μεταλλικές πλάκες και στη συνέχεια δονούσε την πλάκα με ένα δοξάρι βιολιού, η άμμος παρατασσόταν σε ένα σχέδιο. Διαφορετικές γεωμετρικές μορφές εμφανίζονται ανάλογα με τη δόνηση που παράγεται. Ο Chladni κατέγραψε έναν ολόκληρο κατάλογο από αυτά τα σχήματα και αναφέρονται ως Οι φιγούρες του Chladni Πολλά από αυτά τα σχέδια μπορουν να βρεθούν σε όλοκληρο το φυσικό κόσμο. Όπως τα σημάδια της χελώνας ή τα μοτίβα της λεοπάρδαλης. Μελετώντας τά Chladni μοτίβα ή τα Cymatic μοτίβα είναι ένας μυστικός τρόπος με τον οποίο high-end κιθάρων, βιολιών και άλλοι κατασκευαστές οργάνων καθορίζουν την ποιότητα του ήχου των οργάνων που φτιάχνουν.
Ο Hans Jenny επεκτάθηκε στο έργο του Chladni το 1960 χρησιμοποιώντας διάφορα υγρά μέ ηλεκτρονική ενίσχυση για να παράγουν συχνότητες και επινόησε τον όρο “Κυματική”. Εάν διοχετεύσετε απλα sine κύματα μέσα σε ένα πιάτο του νερού μπορείτε να δείτε τα πρότυπα αυτά στο νερό. Ανάλογα με τη συχνότητα του κύματος, διαφορετικά μοτίβα κυματισμού εμφανίζονται. Όσο υψηλότερη είναι η συχνότητα, τόσο πιο πολύπλοκο το μοτίβο. Αυτες οι μορφες είναι επαναλαμβανόμενες και δεν είναι τυχαίες. Οσο περισσότερο παρατηρείτε, τόσο περισσότερο θα αρχίσετε να βλέπετε πώς η δόνηση οργανώνει την ύλη σε πιο σύνθετες μορφές από απλά επαναλαμβανόμενα κύματα. Αυτή η δόνηση του νερού έχει ένα σχέδιο παρόμοιο με ηλίανθο. Απλά αλλάζοντας τη συχνότητα του ήχου, παρατηρούμε ένα διαφορετικό πρότυπο. Το νερό είναι μια πολύ μυστηριώδης ουσία. Είναι πολύ επηρεάσιμο. Δηλαδή, μπορεί να λάβει και να κρατήσει τις δονήσεις. Λόγω της υψηλής ικανότητας συντονισμού, την ευαισθησία και την εσωτερική ετοιμότητα να αντηχήσει, το νερό ανταποκρίνεται αμέσως σε όλους τους τύπους ηχητικών κύματων. Δονήσεις του νερού και τη γης συνθέτουν την πλειοψηφία των μάζας των φυτών και των ζώων. Είναι εύκολο να παρατηρήσει κανείς πόσο απλές δονήσεις στο νερό μπορουν να δημιουργήσουν αναγνωρίσιμα φυσικά μοτίβα, αλλά όταν προσθέσουμε στερεά και αύξησουμε το έυρος, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ενδιαφέροντα. Με τη προσθήκη κορνφλάουρ στο νερό, παίρνουμε πιο πολύπλοκα φαινόμενα. Ίσως οι αρχές της ίδιας της ζωής μπορούν να παρατηρηθούν ως δονήσεις που κινούνται στο μίγμα απο καλαμποκάλευρο που όπως βλέπουμε, φαίνεται να δημιουργείτε ένας κινούμενος οργανισμός.
Η κοινουμενη αρχή του σύμπαντος περιγράφεται σε κάθε μεγάλη θρησκεία με τη χρήση λέξεων που αντιστοιχούν στην κατανόηση εκείνης της εποχής στην ιστορία. Στη γλώσσα των Ίνκας, η μεγαλύτερη αυτοκρατορία στην προ-Κολομβιανή Αμερική, η λέξη για το «ανθρώπινο σώμα» είναι «Alpa camasca” που σημαίνει κυριολεκτικά, «κινούμενη γη». Στην Καμπάλα, ή εβραϊκος Μυστικισμός, μιλούν για το θεϊκό όνομα του Θεού. Το όνομα που δεν μπορεί να ηχηθεί. Δεν μπορεί να ηχηθεί, επειδή είναι μια δόνηση που είναι παντού. Είναι όλες οι λέξεις, όλη η ύλη. Τα πάντα είναι αυτή η ιερή λέξη.
Το τετράεδρο είναι το απλούστερο σχήμα που μπορεί να υπάρξει στις τρεις διαστάσεις. Κάτι πρέπει να έχει τουλάχιστον τέσσερα σημεία για να έχει φυσική πραγματικότητα. Η δομή του τριγώνου είναι της φύσης το μόνο αυτοσταθεροποιητικο μοτίβο. Στην Παλαιά Διαθήκη η λέξη «tetragrammaton” συχνά χρησιμοποιείται για να αντιπροσωπεύσει μια συγκεκριμένη εκδήλωση του Θεού. Χρησιμοποιούταν για να εκφράσει τη λέξη “Θεός” ή το ειδικό όνομα του Θεού, ο Λόγος ή η Αρχέγονη Λέξης. Οι αρχαίοι πολιτισμοί γνώριζαν ότι στη δομή της ρίζας του σύμπαντος ήταν το τετραεδρικό σχήμα. Από το σχήμα αυτό, η φύση παρουσιάζει μια θεμελιώδη στροφη προς την ισορροπία. Shiva. Ενώ έχει και μια θεμελιώδη κίνηση προς την αλλαγή. Shakti.
Στην Αγία Γραφή, το Ευαγγέλιο του Ιωάννη συνηθίζει να διαβάζει, “στην αρχή ήταν η λέξη” , αλλά στο αρχικό κείμενο ο όρος που χρησιμοποιείται ήταν “Λόγος”. Ο Έλληνας φιλόσοφος Ηράκλειτος, ο οποίος έζησε περίπου 500 χρόνια πριν από τον Χριστό, αναφέρεται στο “Λόγος” ως κάτι θεμελιωδώς ανεξιχνίαστο. Η προέλευση κάθε επανάληψης, στο σχέδιο και μορφή. Οι Στωικοί φιλόσοφοι που ακολούθησαν τις διδασκαλίες του Ηράκλειτου προσδιόρισαν τον όρο με την Αρχή ‘θεία εμψύχωση’ που διαπερνά το σύμπαν. Στο Σουφισμό ο Λόγος είναι παντού και σε όλα τα πράγματα. Είναι αυτό εκ των οποίων το ανεκδήλωτο γίνεται εκδηλο. Στην ινδουιστική παράδοση Shiva Nataraja κυριολεκτικά σημαίνει “Lord of the Dance». Όλο το σύμπαν χορεύει στο τύμπανο της Σίβα. Όλα είναι διαποτισμένα ή εμψυχωμένα με τους παλμούς. Μόνο εφ ‘όσον η Shiva χορεύει μπορεί ο κόσμος να συνεχίσει να εξελίσσεται και να αλλάζει, αλλιώς καταρρέει πίσω στην ανυπαρξία. Η Shiva είναι αντιπροσωπευτική της μαρτυρικής μας συνείδησης, Shakti είναι η ουσία ή υλικά του κόσμου. Αν ο Shiva βρίσκεται σε διαλογισμό, η Shakti προσπαθεί να τον μετακινήσει, για να τον φέρει στο χορό. Όπως το γιν και το γιανγκ, ο χορευτής και ο χορός υφίστανται ως Ένα. Λόγος σημαίνει επίσης απροκάλυπτη αλήθεια. Αυτός που ξέρει τον Λόγο, γνωρίζει την αλήθεια.
Πολλά στρώματα της απόκρυψης υπάρχουν στον ανθρώπινο κόσμο, όπως η Ακάσα, όπου στροβιλίζεται σε σύνθετες δομές αποκρύπτουν την πηγή από τον εαυτό της. Όπως ένα θεϊκό παιχνίδι κρυφτού, που έχει κρύφτει εδώ και χιλιάδες χρόνια, ξεχνώντας για την ύπαρξη του παιχνιδιού εντελώς. Κάπως ξεχάσαμε ότι υπάρχει κάτι να βρουμε. Στον Βουδισμό, διδάσκονται να αντιλαμβάνονται άμεσα τον ‘Λόγο’, το πεδίο της αλλαγής ή τη παροδικότητα του εαυτού του μέσω του διαλογισμού. Όταν παρατηρούμε τον εσωτερικό μας κόσμο, θα παρατηρήσουμε λεπτότερες και πιο λεπτότερες αίσθησεις και ενέργειες, όταν ο νους γίνεται πιο συγκεντρωμένος και εστιασμένος. Μέσα από την άμεση υλοποίηση της “Annica” ή παροδικότητα στη ρίζα της αίσθησης, ένας γίνεται χωρίς προσκόλλησεις σε παροδικες εξωτερικές μορφές. Μόλις έχουμε συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει ένα δονούμενο πεδίο που είναι η κοινή ρίζα όλων των θρησκειών, Πως μπορούμε να λέμε “η θρησκεία μου” ή “αυτό είναι το δικό μου αρχέγονο Om”, “το δικό μου κβαντικό πεδίο?”
Η πραγματική κρίση στον κόσμο μας δεν είναι η κοινωνική, πολιτική ή οικονομική. Η κρίση μας είναι μια κρίση συνείδησης, αδυναμία να δούμε άμεσα την φύση μας, Και η αδυναμία να αναγνωρίσουμε αυτή τη φύση σε όλους και σε όλα τα πράγματα. Στην βουδιστική παράδοση, ο “Μποντισάτβα” είναι το πρόσωπο με την αφυπνισμένη φύση του Βούδα. Ενας Μποντισάτβα υπόσχεται να βοηθήσει να αφυπνίσει κάθε ύπαρξη στο σύμπαν, συνειδητοποιοντας ότι υπάρχει μόνο μια Συνείδηση. Για να αφυπνίσει τον αληθινό του εαυτό πρέπει κανείς να ξυπνήσει όλα τα όντα. “Υπάρχουν αμέτρητα αισθανόμενα όντα στο σύμπαν. Ορκίζομαι να βοηθήσω όλους να αφυπνιστούν. Οι ατέλειες μου είναι ανεξάντλητες. Ορκίζομαι να τα ξεπεράσω ολα. Το Ντάρμα είναι άγνωστο. Ορκίζομαι να το γνωρίσω. Ο τρόπος της αφύπνισης είναι ανέφικτος. Ορκίζομαι να το επιτύχω.”