Samadhi 2 – Videotranscripties
Het is niet wat je denkt
‘S Werelds grootste spirituele leraren van oude tot moderne tijden hebben hun mening gedeelt dat de diepste waarheid van ons ´zijn´ niet het eigendom is van één bepaalde religie of spirituele traditie maar dat het te vinden is binnenin het hart van elke persoon. De dichter Rumi zei: “Waar is die maan die nooit opkomt of ondergaat? Waar is die ziel die noch met noch zonder ons is? Zeg niet dat het hier of daar is.
De hele schepping is “Dat”, maar voor de ogen die dat kunnen zien. In het verhaal van de Toren van Babel de mensheid is gefragmenteerd in talloze talen, overtuigingen, culturen en interesses. Babel betekent letterlijk “de poort van God”. De poort is onze denkgeest – onze geconditioneerde structuren. Voor diegene die die hun ware aard, hun ware essentie voorbij naam en vorm kunnen realiseren, zij zijn ingewijd in het grote mysterie van wat ligt achter de poort.
Een oeroude gelijkenis, de gelijkenis van de olifant, is gebruikt om te beschrijven hoe divers tradities eigenlijk allemaal naar één grote waarheid wijzen. Een groep blinde raken een ieder een ander deel van een olifant, en krijgen een bepaalde indruk van wat een olifant is. De persoon die aan het been van de olifant staat beschrijft de olifant als een boom. De persoon bij de staart zegt dat de olifant als een touw is. De olifant is als een speer, zegt degene die aan de slagtand staat. Als één van hen de oren aanraakt, lijkt het erop dat de olifant een fan is. De persoon die de zijkant aanraakt is er zeker van dat de olifant als een muur is. Het probleem is dat we ons stukje van de olifant aanraken en we geloven dat onze ervaring de enige waarheid is. We erkennen of waarderen niet dat de ervaring van elk persoon een ander facet is van hetzelfde dier. ¨The Perennial philosophy¨ is een begrip dat alle spirituele en religieuze tradities één enkele universele waarheid delen. Een mystieke of transcendente werkelijkheid waarop stichting alle spirituele kennis en doctrine is gegroeid.
Swami Vivekananda somde de perennial leer toen hij zei: “het einde van alle religies is het besef van God in de ziel. Dat is de enige universele religie. ‘ Wanneer we in deze film het woord God gebruiken, is het simpelweg een metafoor voor de transcendent, wijzend naar het grote mysterie voorbij de beperkte egoïstische geest. Om de ware zelf of immanente Zelf te realiseren moet een ierder zijn goddelijke aard realiseren. Elke ziel heeft het potentieel om een nieuw hoger niveau van bewustzijn te manifesteren. Om wakker te worden uit zijn slaap en zijn identificatie met vorm De schrijver en visionair Aldous Huxley, bekend om zijn boek “Brave New World”, schreef ook een boek met de titel “The Perennial Philosophy “waarin hij schrijft over die ene lering die steeds weer opnieuw terug komt in de geschiedenis, de vorm aannemend van de cultuur waarin het wordt gerealiseerd. Hij schrijft: “The perennial philosophy is kort en bondig uitgedrukt in de sanskrit formule “Tat Tvam Asi”; “Dat u bent.¨ Het Atman of immanente eeuwige zelf is één met Brahman, het absolute principe van al het bestaan, en het laatste einde van elk menselijk wezen is om dat feit voor zichzelf te ontdekken.
Uit vinden wie hij of zij werkelijk is. Elke traditie is als een facet van een juweel weerspiegelt een uniek perspectief van dezelfde waarheid, terwijl op hetzelfde moment echoën en elkaar verlichten. Ongeacht de taal en conceptueel gebruikte kader, alle religies dat weerspiegelen de eeuwige leer hebben sommige begrip dat er een unie is met iets groters, iets dat ons te boven gaat. Het is mogelijk om van en te leren integreer de leringen van een of meer bronnen zonder een gevoel van te identificeren zelf met hen. Er wordt gezegd dat alles waar is spirituele leringen zijn eenvoudigweg vingers wijzend op de transcendente waarheid. Als wij vasthouden aan het dogma waar de lering voor is comfort zullen we worden belemmerd in onze spirituele evolutie. Om de waarheid te realiseren voorbij elk concept is alles loslaten vasthouden en gehechtheid, loslaten alle religieuze concepten. Vanuit het perspectief van het ego de vinger wijst u naar Samadhi wijst recht naar de afgrond. De heilige Johannes van het Kruis zei: “Als iemand wil zeker zijn van de weg die zij betreden, je moet hun ogen sluiten en naar binnen lopen het donker.”
Samadhi begint met een sprong in de onbekend. In de oude tradities om besef Samadhi dat er één werd gezegd moet uiteindelijk het bewustzijn verwijderen van alle bekende objecten; van alle externe verschijnselen, geconditioneerde gedachten en sensaties, in de richting van het bewustzijn zelf. Op weg naar de innerlijke bron; het hart of essentie van iemands wezen. In deze film wanneer we gebruiken het woord Samadhi dat we aanwijzen naar het transcendente. Naar de hoogste Samadhi die Nirvikalpa is genoemd Samadhi. In Nirvikalpa Samadhi is er een stopzetting van de zelfactiviteit, van iedereen zoeken en doen. We kunnen alleen spreken over wat wegvalt als we het naderen en wat verschijnt wanneer we terugkeren het. Er is geen perceptie noch non-perceptie, noch “ding” noch “geen ding”, noch bewustzijn, noch bewusteloosheid. Het is absoluut, onpeilbaar en ondoorgrondelijk voor de geest. Wanneer het zelf terugkeert naar activiteit er is een niet weten; een soort van wedergeboorte, en alles wordt weer nieuw. We zijn achtergelaten met de geur van het goddelijke, die langer blijft hangen als je verder evolueert het pad.
Er zijn talloze soorten Samadhi beschreven in de oude tradities en taal heeft veel verwarring gecreëerd de jaren. We kiezen ervoor om de woord Samadhi om naar de te wijzen transcendente unie, maar we zouden kunnen hebben gebruikte gewoon een woord uit een andere traditie zo gemakkelijk. Samadhi is een oud Sanskriet gemeenschappelijke term voor de Vedische yoga en Samkhya-tradities van India, en heeft doordrongen van vele andere spirituele tradities. Samadhi is het achtste lid van Patanjali’s acht ledematen van de yoga, en de achtste een deel van Noble Achtvoudig van Boedha Pad. De Boeddha gebruikte het woord “Nirvana”, de stopzetting van “vana” of de stopzetting van zelfactiviteit. Patanjali beschreef yoga of Samadhi als “chitta vritti nirodha”, het Sanskriet wat betekent “stopzetting van de whirlpool of spiraal van geest. “Het is een ontwarren van bewustzijn uit de hele matrix of creatrixof geest. Samadhi betekent geen concept omdat om dit te realiseren een vereist het laten vallen van de conceptuele geest.
Verschillende religies hebben verschillende gebruikt woorden om de goddelijke eenheid te beschrijven. In feite betekent het woord religie zelf iets vergelijkbaars. In het Latijn “religare” betekent opnieuw verbinden of opnieuw verbinden. Het is een gelijkaardige betekenis aan het woord yoga dat betekent juk om het wereldse te verenigen met het transcendente. In de islam is dat zo weerspiegeld in de oude Arabische betekenis van het woord islam zelf wat betekent onderwerping of smeking aan God. Het betekent een totale vernedering of overgave van de zelfstructuur.
Christelijke mystici zoals Sint Franciscus van Assisi Saint Teresa van ávila en Saint John of the Cross beschrijven a goddelijke eenwording met God het koninkrijk van God binnen. In het evangelie van Thomas, Christus zei “het koninkrijk is niet hier of daar. Eerder is het koninkrijk van de Vader verspreid over de aarde en mannen niet zie het. “De werken van de Griek filosofen Plato, Plotinus, Parmenides, en Heraclitus gezien door de lens van het meerjarige leerpunt naar dezelfde wijsheid. Plotinus leert dat het grootste menselijke streven is om leid de menselijke ziel naar het allerhoogste staat van perfectie en unie met de Ene.
De Lakota-medicijn en heilige man Black Eland zei: “De eerste vrede, dat is de het belangrijkste, is dat wat komt in de ziel van mensen wanneer zij hun relatie, hun eenheid realiseren met het universum en al zijn krachten. En wanneer zij zich dat in het centrum van realiseren het universum woont de Grote Geest en dat dit centrum echt overal is. Het zit in ieder van ons.
Op het pad naar ontwaken tenzij we dat zijn in Samadhi er zijn altijd twee polariteiten, twee deuropeningen die men kan betreden. Twee dimensies: de een naar het zuivere bewustzijn de andere naar de fenomenale wereld. Het opwaartse stroom naar het absolute, en het neerwaartse stroom naar Maya en zo dat is gemanifesteerd, zowel gezien als ongezien.
De relatie tussen relatieve en absoluut kan worden samengevat in de volgende citaat van Sri Nisargadatta Maharaj: “Wijsheid is weten dat ik niets ben, liefde is weten dat ik alles ben, en tussen de twee beweegt mijn leven. ” Wat is geboren uit deze unie is een nieuw goddelijk bewustzijn. Er is iets geboren uit het huwelijk of vereniging van deze polariteiten of de ineenstorting van dualistische identificatie, maar wat is geboren is niet een ding en het werd nooit geboren. Bewustzijn bloeit en maakt iets nieuw, creëer wat je zou kunnen noemen meerjarige drie-eenheid. God de Vader, het transcendente, onkenbaar en onveranderlijk, is verenigd met het Goddelijke Vrouwelijke, wat alles is dat verandert. Deze unie brengt een alchemistische transformatie; soort van dood en wedergeboorte.
In de Vedische leringen de goddelijke verbintenis wordt vertegenwoordigd door twee fundamentele krachten Shiva en Shakti. De namen en gezichten van de verschillende goden veranderen overal geschiedenis maar hun fundamentele eigenschappen blijven. Wat is geboren uit deze unie is een nieuw goddelijk bewustzijn, een nieuwe manier om in de wereld zijn. Twee polariteiten onlosmakelijk een. Een universele energie die is zonder centrum, vrij van beperkingen. Het is pure liefde. Er valt niets te winnen of te verliezen omdat het volkomen leeg is maar helemaal vol.
Of het nu de mysteriescholen zijn van Mesopotamië, de spirituele tradities van de Babyloniërs en Assyriërs, religies van het oude Egypte, Nubische en Kemetische culturen van ouds Afrika, de sjamanistische en inheemse tradities over de hele wereld, de mystiek van het oude Griekenland, de gnostici de niet-dualisten de boeddhisten de Taoïsten, Joden, Zoroastrianen, Jain’s, Moslims, of christenen vindt men dat hun gemeenschappelijke schakel is hun hoogste spirituele inzichten hebben hun aanhangers toegestaan Samadhi realiseren.
Het eigenlijke woord Samadhi betekent zoiets als de gelijkheid of eenzijn realiseren in alle dingen. Het betekent Unie. Het verenigt alle aspecten van jezelf. Maar vergis je niet intellectueel begrip voor de daadwerkelijke realisatie van Samadhi. Het is jouw stilte, je leegte die alles verenigt niveaus van de spiraal van het leven Het is door de oude leer van Samadhi die de mensheid kan beginnen begrijp de gemeenschappelijke bron van alles religies en komen eenmaal in afstemming opnieuw met de spiraal van het leven, Geweldig Geest, Dhamma of de Tao.
De spiraal is de brug die zich uitstrekt van de microkosmos tot de macrokosmos. Van je DNA naar de innerlijke Lotus van energie die zich door de chakra’s uitstrekt, naar de spiraalarmen van sterrenstelsels. Elk niveau van de ziel komt tot uitdrukking de spiraal als altijd evoluerende takken, leven, verkennen. Ware Samadhi realiseert de leegte van alle niveaus van zelf. Alle hulzen van de ziel. De spiraal is het eindeloze spel van dualiteit en de cyclus van leven en dood. Soms vergeten we onze connectie met de bron. De lens waar we doorheen kijken is erg klein en we identificeren ons met een beperkte schepsel dat op de aarde kruipt, alleen om voltooi opnieuw de reis terug naar de bron; naar het centrum dat overal is.
Chuang Tzu zei: “Wanneer er geen meer is scheiding tussen dit en dat is het riep het stilstaande punt van de Tao. Bij de wees nog steeds in het midden van de spiraal je kunt het oneindige in alle dingen zien. ‘ De oude mantra “om mani padme hum” heeft een poëtische betekenis. Eén ontwaakt of realiseert het juweel in de lotus. Jouw ware natuur ontwaakt in de ziel, in de wereld ZOALS de wereld. Het hermetische principe gebruiken “Zoals hierboven zo hieronder, zoals hieronder dus “, kunnen we gebruiken analogieën om het te begrijpen relatie tussen geest en stilte, relatief en absoluut.
Een manier om het te begrijpen niet-conceptuele aard van Samadhi is om gebruik de analogie van het zwarte gat. Een zwart gat wordt traditioneel beschreven als een regio van ruimte met een enorme zwaartekrachtveld zo krachtig dat nee licht of materie kan ontsnappen. Nieuwe theorieën postuleren dat alle objecten uit de kleinste microscopische deeltjes om macrokosmische formaties zoals sterrenstelsels een zwart gat hebben of mysterieus singulariteit in hun midden. In deze analogie we gaan deze nieuw gebruiken definitie van een zwart gat als “het midden dat is overal “. In Zen zijn er veel gedichten en koans dat brengt ons oog in oog met de poort zonder poort. Men moet de poortlozen passeren poort om Samadhi te realiseren.
Een gebeurtenishorizon is een grens in ruimte-tijd waarboven gebeurtenissen niet kunnen invloed hebben op een externe waarnemer, wat betekent dat wat er ook gebeurt buiten de de gebeurtenishorizon is voor u onkenbaar. U zou kunnen zeggen dat de gebeurtenis horizon van een zwart gat is analoog aan de gateless poort. Het is de drempel tussen de zelf en geen zelf. Er is geen “ik” passeert de gebeurtenishorizon. In het midden van een zwart gat bevindt zich het eendimensionale singulariteit die de massa van miljarden zonnen in een onvoorstelbaar kleine ruimte. Effectief een oneindige massa. Letterlijk een universum in iets oneindig kleiner dan een korrel zand. De singulariteit is iets onpeilbaars buiten de tijd en ruimte. Volgens de natuurkunde is beweging dat wel onmogelijk, het bestaan van dingen is onmogelijk.
Wat het ook is, het behoort niet tot de wereld van waarneming, maar toch kan het niet zijn beschreven als louter stilte. Het gaat voorbij stilte en beweging. Wanneer je beseft het centrum dat dat is overal en nergens, dualiteit breekt af, vorm en leegte tijd en het tijdloze. Je zou het een dynamische stilte kunnen noemen of een zwevende leegte, in het centrum van absolute duisternis. De taoïstische leraar Lao Tse zei “Duisternis in de duisternis de toegangspoort tot alle begrip.” De schrijver en vergelijkende mytholoog Joseph Campbell beschrijft een terugkerende symbool, onderdeel van de meerjarige filosofie die hij de Axis Mundi noemt; de centraal punt of de hoogste berg. De paal waarrond alles draait. Het punt waar stilte en beweging zijn samen. Vanuit dit centrum een machtige bloeiende boom is gerealiseerd.
Een Bodhiboom dat sluit zich aan bij alle werelden. Precies zoals een zon wordt gezogen in een zwart gat, toen jij benader de grote werkelijkheid, jouw leven begint eromheen en jij te draaien beginnen te verdwijnen. Als je het imminente zelf nadert, kan het dat wees angstaanjagend voor de egostructuur. De bewakers van de poort zijn daar om te testen die op hun reis. Men moet bereid zijn om het hoofd te bieden grootste angsten en tegelijkertijd accepteer iemands inherente kracht. Brengen licht voor de onbewuste verschrikkingen en de verborgen schoonheid binnenin. Als je geest dat niet is verplaatst, als er geen zelfreactie is, dan alle verschijnselen geproduceerd door de onbewust ontstaat en sterft weg. Dit is het punt in de spirituele reis waar geloof het meest nodig is.
Wat doen we door geloof bedoelen? Geloof is niet hetzelfde als geloof. Geloof is iets accepteren het niveau van geest om comfort te brengen en assurance. Geloof is de manier van de geest labeling of besturing van ervaring. Geloof is eigenlijk het tegenovergestelde. Geloof is blijven op de plaats van compleet niet weten, accepteren wat er ook uit voortkomt het onbewuste. Geloof geeft zich over aan de aantrekkingskracht van de singulariteit, tot de het oplossen of ontmantelen van het zelf in om de poort zonder poort te passeren. De evolutie en structuur van een melkwegstelsel is nauw verbonden met de schaal van zijn zwart gat, net zoals je evolutie is verbonden met de aanwezigheid van de naderende Zelf, de singulariteit die je waar is natuur.
We kunnen het zwarte gat niet zien, maar we kunnen het wel weet het door de manier waarop dingen bewegen eromheen, door hoe het samenwerkt fysieke realiteit. Op dezelfde manier wij kan onze ware aard niet zien. Het imminente zelf is geen ding, maar we kunnen observeren verlichte actie. Als de zenmeester Suzuki zei: “Er zijn, strikt genomen, geen verlichte mensen. Er is enkel verlichte activiteit. ” We kunnen het niet zien zoals het oog dat niet kan zie zichzelf. We kunnen het niet zien omdat het het is dat waardoor zien mogelijk is. Graag willen het zwarte gat Samadhi is dat niet niets, en geen van beiden is iets. Het is de ineenstorting van de dualiteit van iets en niets. Er is geen poort voor ga de grote realiteit in, maar er zijn oneindige paden.
De paden de Dharma’s zijn als een eindeloze spiraal zonder begin en geen einde. Niemand kan passeer de poort zonder poort. Niemand heeft zijn verstand ooit uitgevonden hoe en geen ooit zal. Niemand kan de poort zonder poort passeren, wees niemand. Samadhi is het padloze pad, het gouden sleutel. Het is het einde van onze identificatie met de zelfstructuren die scheiden onze innerlijke en uiterlijke werelden. Er zijn veel ontwikkelingsmodellen die de lagen of niveaus van beschrijven de zelfstructuur. We zullen een gebruiken voorbeeld dat erg oud is. In de Upanishads, de omhulsels die de Atman of ziel worden koshas genoemd. Elk Kosha is als een spiegel. Een laag van de zelfstructuur; een sluier of niveau van maya wat ons afleidt van het realiseren van onze ware aard als we ermee geïdentificeerd zijn.
De meeste mensen zien de reflecties en geloof dat dat is wie ze zijn. Eén spiegel reflecteert de dierenlaag, de fysieke lichaam. Een andere spiegel weerspiegelt je geest, je gedachten je instincten, en percepties. Een andere jouw innerlijke energie of prana die je kunt waarnemen wanneer je naar binnen draait. Nog een spiegel reflecteert op het niveau van de Imaginal welke de hogere geest of wijsheidlaag is, en er zijn lagen van transcendentaal of niet-dualiteit die ervaren wordt als je Samadhi nadert. Er zijn mogelijk ontelbare spiegels of aspecten van het zelf die men kan differentiëren, en ze zijn constant het veranderen.
De meeste mensen moeten het nog ontdekken pranische, hogere geest en niet-dualistische gelukzaligheid lagen. Ze weten niet eens dat ze bestaan. Deze lagen informeren je leven maar je ziet ze niet. De verborgen spiegels eigenlijk onze levens meer dan de degenen die zichtbaar zijn. Ze zijn ongezien omdat voor de meeste mensen ze worden niet volledig verlicht door bewustzijn. Zoals Indra’s net van juwelen, de spiegels weerspiegelen elkaar en de reflecties reflecteren elkaar reflectie oneindig. Een verandering op één niveau heeft tegelijkertijd invloed op alle niveaus. Sommige van deze spiegels kunnen achterblijven in de schaduwen tenzij we het geluk hebben om een bekwame gids te hebben om ons te helpen scheen licht op hen.
De waarheid is wij weet niet wat we niet weten. Nu stel je voor dat je alle spiegels vernietigt. Er is niets waar je naar terugkijkt jezelf. Waar ben jij? Wanneer de geest stil wordt de spiegels niet langer nadenkt. Er is niet meer subject en object. Maar vergis je niet de oertoestand voor niets of vergetelheid. Het imminente zelf is dat niet iets maar ook niets is het. De bron is geen ding het is leegte of stilte zelf. Het is een leegte die de bron is van alle dingen. Vorm wordt precies zo gerealiseerd leegte, leegte wordt gerealiseerd als precies vorm. Deze bron is geweldig baarmoeder van de schepping, zwanger van alles mogelijkheden.
Samadhi is het ontwaken van onpersoonlijk bewustzijn. Net zoals wanneer een droom hebben, bij het ontwaken beseffen dat alles in de droom was gewoon in je gedachten. Bij het realiseren van Samadhi wordt dat beseft alles in deze wereld gebeurt binnen niveaus op niveaus van energie en bewustzijn. Het zijn allemaal spiegels van binnen spiegels, dromen in dromen. De jij dat je denkt dat je bent, is zowel de droom en de dromer. Wat we ook in deze film zeggen, laat het los leg het niet vast met de geest. De ziel is dromen, dromen van de droom van jou. De droom is alles dat verandert, maar het is mogelijk om het te realiseren onveranderlijk. Dit besef kan niet zijn begrepen met de beperkte individuele geest.
Wanneer we terugkeren van Nirvikalpa Samadhi de spiegels beginnen weer te reflecteren en het is gerealiseerd dat je de wereld nu bent denken dat je leeft, ben jij eigenlijk. Niet de beperkte jij die slechts een is tijdelijke reflectie, maar dat weet je van je ware aard als de bron van alles dat is. Dit aanbreken van hogere wijsheid, het embryo, “prajna” of gnosis is wat is geboren uit Samadhi. Volgens de boek van Job Chokhmah of wijsheid komt uit het niets. Dit punt van wijsheid is het allebei oneindig klein en toch omvat het heel zijn, maar het blijft onbegrijpelijk totdat het heeft gegeven vorm en vorm in het spiegelpaleis, genaamd “biena”, de baarmoeder uitgehakt door hogere wijsheid die vorm geeft aan de embryonale Geest van God.
Het bestaan van de spiegels of de het bestaan van de geest is geen probleem. Op de integendeel, de fout of afwijking van menselijke perceptie is dat we identificeren onszelf ermee. Deze illusie, dat wij zijn het beperkte zelf, is Maya. De yoga Leringen zeggen dat Samadhi te realiseren men moet het meditatieobject observeren totdat het verdwijnt totdat je verdwijnt erin of het in jou. Hoewel de taal in de verschillende tradities is ongelijk aan hun wortel wijzen ze allemaal naar een stopzetting van zelfidentificatie en egocentrisch activiteit. De Boeddha heeft altijd lesgegeven negatieve termen. Hij leerde om te onderzoeken rechtstreeks in de werking van het zelf structuur. Hij zei niet wat Samadhi was behalve dat het het einde was van lijden.
In Advaita Vedanta is er een term “neti neti “wat” niet dit niet dat “betekent. Mensen op weg naar zelfrealisatie Informeer naar hun ware aard, of de aard van Brahman door voor het eerst te ontdekken wat ze niet zijn. Op dezelfde manier in het christendom St. Teresa van Avila beschreef een benadering van het gebed op basis van het negatieve pad of via negativa. Een gebed van stilte, overgave en vakbond, wat de enige manier is om te benaderen het absolute. Door dit geleidelijke proces van wegvegen gooit er iets in is niet permanent, wat dan ook het veranderen. De geest die het ego construeert en alle verschijnselen, inclusief het verborgene zelflagen. Het onbewuste moet transparant worden om na te denken de enige bron. Als er iets diep is weten of iemand die zelf opereert in de onbewust blijven onze levens gesloten in een labyrint van verborgen patronen dat vormen het onontdekte zelf.
Wanneer alle lagen van het zelf worden onthuld zoals leeg dan wordt men bevrijd van de zelf. Vrij van alle concepten Een keerpunt in je evolutie is wanneer je je realiseert dat je niet weet wie je bent. Wie ervaart de adem? Wie ervaart de smaak? Wie ervaart het gezang, het ritueel, de dans, de berg? Getuige de getuige, observeerde de waarnemer. Eerst wanneer je de waarnemer observeert je zult alleen het valse zelf zien, maar als je bent volhardend, het zal wijken. Informeer direct wie of wat ervaringen. Onverbekend, doordringend, doordringend, met de volle kracht van je wezen.
Er is geen zelf dat ontwaakt. Er bestaat geen JIJ die ontwaakt. Wat jij bent ontwaken is de illusie van de gescheiden zelf. Van de droom van a beperkte “jij”. Om erover te praten is zinloos. Er moet een daadwerkelijke stop komen van de zelf om direct te realiseren wat het is, en zodra het gerealiseerd is, is er niets dat kan erover worden gezegd. Zodra je zeg iets dat je weer in gedachten hebt. ik heb al te veel gezegd. We hebben normaal gesproken drie staten van bewustzijn: waken, dromen en diepe slaap. Samadhi wordt soms genoemd als de vierde staat, de grondtoestand van bewustzijn.
Een oer-awakeness die continu aanwezig kan zijn en parallel met het andere bewustzijn staten. In Vedanta heet dit Turiya Andere voorwaarden voor Turiya zijn Christus bewustzijn, Krishna-bewustzijn, Boeddha natuur of s = Sahaja Samadhi. In Sahaja Samadhi het imminente Zelf blijft aanwezig samen met het volledige gebruik van alles menselijke functies. De stilte is onbeweeglijk in het midden van de spiraal van veranderende verschijnselen. Gedachten gevoelens, sensaties en energie draai eromheen op de omtrek maar de mate van stilte of ik-ben-heid blijft tijdens de buitenactiviteit precies zoals in meditatie. Het is mogelijk dat de het imminente zelf zal zelfs aanwezig blijven tijdens diepe slaap; dat je je bewust bent van Ik ben niet komen en gaan, zelfs niet als staten van bewustzijnsverandering.
Dit is yoga slaap. In het Hooglied of het lied van Salomo uit de Hebreeuwse Bijbel of Oud Testament, het luidt: “Ik slaap maar mijn hart waketh “. Dit besef van het eeuwige onpersoonlijk bewustzijn wordt weerspiegeld de woorden van Christus toen hij zei “Voordat Abraham was, BEN IK.” Eén bewustzijn dat doorschijnt ontelbare gezichten, ontelbare vormen. In het begin is het alsof een breekbare vlam geboren is uit de polariteiten in jou. Mannelijk doordringend bewustzijn met een overgave of opening van vrouwelijk energie. Het is delicaat en gemakkelijk verloren, en je moet heel voorzichtig zijn om te beschermen het en houd het levend totdat het volwassen is. Samadhi is tegelijkertijd een tijdloos bewustzijnsstaat en een fase in een ontwikkelingsproces ontvouwen. Iets organisch en groeit in de tijd. Naarmate men meer en meer tijd doorbrengt in Samadhi, in het nu, in het tijdloze, men neemt meer en meer de richting van het hart, de ziel of Atman, en minder van de geconditioneerde structuur. Dit is hoe iemand bevrijd raakt van de lagere geest.
Vrij van pathologisch denken. De binnenste bedrading verandert. Energie nee langer stroomt onbewust in het oude geconditioneerde structuren, dat is een andere manier om te zeggen dat iemand niet langer is geïdentificeerd met de zelfstructuur, met de uiterlijke wereld van vorm. Om Samadhi te realiseren is een inspanning vereist geweldig dat het een totale overgave wordt van zichzelf, en een overgave dus omvat dat het een volledig is inspanning van iemands zijn; allemaal energie. Het is een evenwicht tussen inspanning en overgave, yin en yang. Een soort moeiteloze inspanning.
De Indiase mysticus en yogi Paramahamsa Ramakrishna zei: “zoek niet verlichting tenzij u het als één zoekt wiens haar in brand staat, zoekt een vijver> ” Je zoekt het met je hele wezen. Tijdens het overstijgen van je ego het vergt veel moed, waakzaamheid en doorzettingsvermogen om het embryo in leven te houden. Naar niet terugvallen in de patronen van de wereld. Er is bereidheid voor nodig om te gaan tegen de stroom in, tegen de onverbiddelijke crush van de matrix, en de slijpstenen van samsara. Elke ademhaling elke gedachte waar elke actie voor moet zijn het realiseren van de Bron. Samadhi is dat niet gerealiseerd door inspanning noch is het moeiteloos. Laat inspanning en moeite los; het is een dualiteit die alleen in de geest bestaat.
De daadwerkelijke realisatie van Samadhi is zo eenvoudig zo ongedifferentieerd dat het is altijd verkeerd begrepen door taal wat inherent dualistisch is. Er bestaat maar één primordiaal bewustzijn dat ontwaakt als de wereld, maar het is geweest verduisterd door vele lagen van geest. Zoals de Zon verscholen achter de wolken als elk laag van geest is je essentie laten vallen is onthuld. Omdat elke laag van geest mensen laat vallen noem het een andere Samadhi. Ze geven Namen voor verschillende ervaringen of verschillende soorten verschijnselen maar Samadhi is zo eenvoudig dat wanneer jij wordt verteld wat het is en hoe het te realiseren jouw geest zal het altijd missen. Eigenlijk is Samadhi niet eenvoudig of moeilijk; het is alleen de geest die maakt het zo. Wanneer er geen geest is er is geen probleem, want de geest is wat moet stoppen voordat het is gerealiseerd. Het is helemaal geen gebeuren. De meest beknopte leer van Samadhi is misschien gevonden in deze zin: “Wees stil en weet.”
Hoe kunnen we woorden en afbeeldingen gebruiken stilte overbrengen? Hoe kunnen we overbrengen stilte door lawaai te maken? Liever dan praten over Samadhi als een intellectueel concept, deze film is een radicale oproep tot passiviteit. Een oproep tot meditatie, innerlijk stilte en innerlijk gebed. Een oproep om te STOPPEN. Stop alles dat wordt aangedreven door de pathologische egoïstische geest. Wees stil en weet. Niemand kan je vertellen wat er zal opduiken stilte. Het is een oproep om vanuit het spirituele te handelen hart. Het is alsof je iets ouds herinnert. De ziel wordt wakker en herinnert zichzelf. Het was een slapende passagier, maar nu de leegte ontwaakt en realiseert zichzelf als alle dingen. Je kunt je niet voorstellen wat Samadhi is de beperkte egoïstische geest, net zoals je dat niet kunt beschrijf voor een blinde persoon welke kleur dat is. Je verstand kan het niet weten. Dat kan het niet maak het. Om te realiseren dat Samadhi dat is op een andere manier bekijken, niet zien afzonderlijke dingen, maar om het te herkennen ziener.
St. Franciscus van Assisi zei: “Wat je bent zoeken naar is wat er uitziet. “Once you heb de maan gezien, je kunt het herkennen in elke reflectie. Het ware zelf heeft altijd daar geweest het is in alles, maar je hebt zijn aanwezigheid niet gerealiseerd. Wanneer je leert om te herkennen en te houden zoals het ware zelf voorbij de geest en zintuigen het is mogelijk om ontzag te ervaren bij de het meest alledaagse worden we AWE. Probeer niet vrij te zijn van verlangens omdat vrij willen zijn van verlangens is a verlangen. Je kunt niet proberen stil te zijn omdat je bent erg inspanning is beweging. Realiseer de stilte die altijd is al aanwezig. Wees de stilte en weet het Wanneer alle voorkeuren zijn weggelaten, de bron zal worden onthuld, maar hecht niet zelfs naar de bron.
De grote realiteit, Tao is niet een niet twee. Ramana Maharshi zei “Het zelf is er slechts één, als het beperkt is is het ego, als het onbeperkt is, is het oneindig en de grote realiteit. ” Als je gelooft wat er wordt gezegd, heb je het gemist. Als je niet gelooft, heb je het ook gemist. Geloof en ongeloof werken op de niveau van geest. Ze vereisen een weten, maar als je je eigen onderzoek afsluit alle aspecten van jezelf onderzoeken zijn, achterhalen wie het doet onderzoeken, als je bereid bent te leven door het principe niet mijn wil maar hoger zal worden gedaan, als je bereid bent te reizen voorbij alwetend dan kun je je realiseren waar ik naar heb geprobeerd te wijzen. Alleen dan zul je voor jezelf proeven het diepe mysterie en de schoonheid van gewoon bestaand.
Er is nog een mogelijkheid voor het leven. Er is iets heiligs, onpeilbaars dat kan worden ontdekt in de stilte diepten van je wezen, verder dan concepten voorbij dogma’s, verder dan geconditioneerd activiteit en alle voorkeuren. Het is niet verworven door technieken, rituelen of praktijken. Er is geen “hoe” om het te krijgen Er is geen systeem. Er is geen weg naar De Weg. Zoals ze zeggen in Zen het is je originele gezicht ontdekken voordat je werd geboren. Het gaat niet om meer aan jezelf toevoegen. Het wordt een licht voor jezelf; een licht dat verdrijft de illusie van het zelf. Het leven zal altijd onvervuld blijven en het hart zal altijd blijven rusteloos totdat het daarin tot rust komt mysterie voorbij naam en vorm [muziek] Om Shreem Lakshmi