Innerlijke werelden, Uiterlijke werelden
Deel 1: Akasha
In het begin was de Logos, de Oerknal, de originele Ohm. Gebaseerd op de oerknaltheorie, heeft het fysieke Universum zich ontwikkeld vanuit een onvoorstelbaar heet en dicht punt, dat miljarden keren kleiner is dan een speldenkop, het wordt een singulariteit genoemd. De theorie verklaart niet waarom en hoe het is gebeurd. Ondanks het feit dat het veel vragen bevat, nemen we om de een of andere reden ons bewustzijn op dit gebied als vanzelfsprekend aan. Aanvankelijk was er een hypothese dat de zwaartekracht of de expansie zou vertragen of het Universum zou doen instorten. Wat het ook was, maar in feite laten foto’s van de Amerikaanse Ruimtetelescoop Hubble zien dat het Universum aan het versnellen is. Naarmate het groeit vanaf de oerknal, breidt het zich steeds sneller uit. 15 00: 01: 20,083 -> 00: 01: 26,069 Op de een of andere manier is er in het Universum meer massa dan natuurkundigen dachten. Om de ontbrekende massa te verklaren, zeggen ze nu dat het Universum uit slechts 4% bestaat uit atomaire materie of wat we normale materie noemen; van 23% donkere materie en 73% donkere energie of wat we eerder als lege ruimte beschouwden. Het lijkt op een onzichtbaar zenuwstelsel, dat het hele Universum doordringt en alle dingen verbindt.
De oude Vedische Meesters zeiden: “Nada Brahma is de Universum vibratie.” Het trillingsveld is de wortel van alle ware spirituele ervaring en wetenschappelijk onderzoek. Dit is hetzelfde energieveld dat de heilige Boeddha’s, yogi’s, mystici, priesters, sjamanen en zieners observeerden en diep in zichzelf turen. Door de geschiedenis heen wordt dit energieveld Akasha, de Origineel Ohm, de Indra Diamond Network, de Musica universalis en vele andere namen genoemd. Het energieveld is de gemeenschappelijke wortel van alle religies en de verbinding tussen onze innerlijke en uiterlijke werelden.
In het Mahayana-boeddhisme in de derde eeuw na Christus werd een beschrijving van de kosmologie heel dicht gegeven bij die welke nu wordt gegeven door de meest geavanceerde natuurkundigen van de moderne tijd. Het Indra Diamond Network is een metafoor die is gebruikt om de veel oudere Vedische leringen te beschrijven, die ons vertelt dat al het weefsel van de ruimte met elkaar is verbonden. Indra is de koning van de goden, die de zon heeft gebaard en de beweging van wind en water heeft beheerd. Stel je een spinnenweb voor die zich uitstrekt in alle richtingen. Het netwerk bestaat uit dauwdruppels en elke druppel bevat een reflectie van alle andere waterdruppeltjes. In elke gereflecteerde druppel vind je reflecties van alle andere druppels en het hele netwerk zelf zit in deze reflectie tot in het oneindigheid. Indra’s netwerk kan worden omschreven als een holografisch Universum, waar zelfs de kleinste lichtstroom een compleet beeld van het hele Universum bevat.
Soms wordt de Servisch-Amerikaanse wetenschapper Nikola Tesla de man genoemd die de twintigste eeuw heeft uitgevonden. Tesla ontdekte wisselstroom, elektriciteit en vele andere dingen die nu een integraal onderdeel zijn van ons dagelijks leven. Vanwege zijn interesse in de Vedische cultuur bevond Tesla zich in een unieke positie, waardoor hij tegelijkertijd de westerse en oosterse wetenschappelijke modellen kon begrijpen. Zoals alle grote wetenschappers keek Tesla diep in de mysteries van de uiterlijke wereld, maar bovenal keek hij diep in zichzelf. Net als oude yogi’s gebruikte Tesla de term Akasha om een etherische entiteit te beschrijven die zich door alle dingen uitstrekt. Tesla studeerde bij Swami Vivekananda – een yogi die de oude leringen van India naar het westen bracht. In de Vedische leringen verwijst Akasha naar de ruimte op zichzelf; een ruimte die alle andere elementen vult en tegelijkertijd met trillingen bestaat. Deze twee concepten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Akasha is yin, prana is yang.
Het moderne concept van het idee van fractals zal ons helpen Akasha te begrijpen, of, zoals het ook wordt genoemd, de primaire substantie. Sinds de jaren 80 van de vorige eeuw computer verbeteringen hebben visualisatie mogelijk gemaakt en wiskundige natuurpatronen reproduceren. In 1980 introduceerde de wiskundige Benoit Mandelbrot bij het bestuderen van bepaalde wiskundige vergelijkingen de term “fractal”. De wiskundige merkte op dat wanneer de vergelijkingen worden herhaald, ze een ononderbroken reeks wiskundige of geometrische vormen produceren die binnen bepaalde grenzen variëren. Ze zijn beperkt, maar tegelijkertijd eindeloos. Een fractal is een ruwe geometrische vorm, die, in delen is gebroken, in elk van zijn delen wordt herhaald als een kleine kopie van de hele sjabloon. De vorm heeft dus een eigenschap,zelfgelijkenis genoemd.
Na deze ontdekking werden Mandelbrot fractals de afdruk van God genoemd. Daarin zie je kunst gemaakt door de natuur zelf. Als je de figuur van Mandelbrot onder een bepaalde hoek uitbreidt, zal het lijken op een Hindoe godheid of Boeddha. Deze figuur werd de Buddhabrot genoemd. Als je kijkt naar sommige vormen van oude kunst en architectuur, kun je zien dat mensen lange tijd geassocieerd met fractale patronen schoonheid en alles heilig. Ondanks het feit dat ze eindeloos complex zijn, bevatten fractals in elk van de delen toch een korrel die het hele beeld kan reproduceren. Ze veranderden de manier waarop wiskundigen naar het Universum kijken en hoe het werkt. Met elk nieuw niveau van fractale toename, verschijnen de verschillen met het origineel. Wanneer een fractal van het ene niveau naar het andere gaat, zijn constante veranderingen en transformatie ontstaan. Deze transformatie wordt de kosmische spiraal genoemd, de ingebouwde intelligentie van de matrix van tijd en ruimte. De aard van fractals is chaotisch en tegelijkertijd gevuld met een goede volgorde. Wanneer onze geest een patroon herkent of bepaalt, richten we ons erop, net als op voorwerp. In zijn tekeningen proberen we schoonheid te zien, maar om ze in onze gedachten te houden, moeten we de rest van de fractal laten vallen. Om een fractal te correleren met onze zintuigen, moeten we de beweging ervan beperken. ALLE ENERGIE IN HET UNIVERSUM IS NEUTRAAL, EEUWIG EN BESTAAND BUITEN DE METINGEN.
Onze eigen creativiteit en patroonherkenning, is de link tussen de microkosmos en de macrokosmos, tussen de eeuwige wereld van golven en de wereld van vergankelijke dichte voorwerpen. Overpeinzing het is een akte van creatie door de beperkingen die inherent zijn aan het denken. Wij creëren de illusie van dichtheid van voorwerpen door ze te labelen en ze namen te geven. Filosoof Kierkegaard zei: “Door me een naam te geven ontken je me. Door me een naam of label te geven, ontken je al het andere dat ik potentieel zou kunnen zijn.” We stralen een deeltje uit in het zijn, spelden het vast, noemen het; maar tegelijkertijd creëren we het, het bepalen van het bestaan ervan. Creativiteit is onze hoogste aard. Met het creëren van dichte voorwerpen, verschijnt het concept van tijd, wat de illusie van dichtheid creëert.
Einstein was de eerste wetenschapper die zich realiseerde dat lege ruimte niet helemaal NIETS is. Integendeel, het heeft bepaalde eigenschappen en de inherente aard van ruimte, een bijna ongelooflijke hoeveelheid energie. Ooit een beroemde natuurkundige Richard Feynman maakte een opmerking op: “In een kubieke meter lege ruimte is er genoeg energie om alle oceanen van de wereld te koken.” Gevorderde Meditatie Meesters weten dat er in immobiliteit een grote kracht schuilt. Boeddha had nog een andere term voor de primaire substantie – “kalapas”, dat is een verzameling van kleine deeltjes of barstjes die worden geboren en die triljoenen keren per seconde sterven. In dit geval is de realiteit een reeks frames van een holografische camera die zeer snel beweegt om de illusie van continuïteit te creëren. Bewustzijn wordt absoluut onbeweeglijk, dan wordt de illusie onthuld. Dit gebeurt precies omdat Bewustzijn zelf deze illusie creëert.
In de oude tradities van het Oosten wordt Kennis nog steeds bewaard, die millennia lang van generatie op generatie is overgedragen. Er staat dat alles vibratie is. De uitdrukking “Nada Brahma” wordt vertaald als “het Universum is geluid.” Het woord “Nada” betekent “het geluid van vibratie” en “Brahma” betekent de Naam van God. “Brahma” is tegelijkertijd zowel het Universum als de Schepper, aangezien de kunstenaar en zijn kunst onafscheidelijk zijn. In de Upanishads, een van de oudste menselijke archieven van het oude India, wordt gezegd: “Brahma, de schepper zittend op een lotus, opent zijn ogen en de wereld komt in een staat van zijn. Brahma sluit zijn ogen – en de wereld verlaat de staat van zijn.” Oude mystici, yogi’s en zieners beweerden dat er op het diepste niveau van bewustzijn een veld is. Dit is het Akasha veld of Akasha verslagen met alle informatie, alle ervaringen uit het verleden, heden en toekomst. Het was, is en zal voor altijd bestaan. Uit dit veld of deze matrix verschijnen alle voorwerpen: van subatomaire deeltjes tot sterrenstelsels, sterren, planeten en al het leven. Maar je zult nooit iets in zijn geheel zien, alleen omdat het veld een trillingslaag is – de ene laag gaat na de andere. Het veld verandert voortdurend en wisselt informatie uit met Akasha.
Een boom verbruikt energie van de zon, van lucht, van regen, van de aarde. Energie beweegt zich in en uit dit fenomeen, dat we een boom noemen. Wanneer de denkende geest onbeweeglijk is, dan kan men de realiteit zien zoals die is, alle onafscheidelijke aspecten samen: boom, hemel en aarde, regen en sterren, leven en dood. Omdat de berg en de vallei niet te scheiden zijn, zijn wij en de andere mensen dat ook. Wanneer de denkende geest onbeweeglijk is, dan kan men de realiteit zien zoals die is, alle onafscheidelijke aspecten samen: boom, hemel en aarde, regen en sterren, leven en dood. Omdat de berg en de vallei niet te scheiden zijn, zijn wij en de andere mensen dat ook. Zowel in de tradities van de Amerikaanse Indianen als in andere inheemse nationale tradities van de aarde, wordt vermeld dat Alles een Geest heeft. Het is gewoon een andere manier om te zeggen: alles is verbonden met de ENKELE BRON VAN TRILLINGEN Er is EEN BEWUSTZIJN, EEN VELD, EEN KRACHT, die absoluut door ALLES beweegt. Dit VELD bestaat niet om je heen; het bestaat, het gaat door JOU heen, het bestaat IN JEZELF.
JE BENT EEN BELANGRIJK DEEL VAN HET UNIVERSUM: JE bent de ogen waardoor CREATIE ZICHZELF ziet. Wanneer JE WAKKER WORDT (ALS BEWUSTZIJN), BEGRIJP dan dat je in een droom de ervaring van jezelf krijgt en dat je ALLES CREËERT. Het zogenaamde “echte leven” is in wezen niet anders. ALLES EN ALLES BEN JIJ. EEN BEWUSTZIJN kijkt door elk oog, onder elke steen, in elk deeltje.
Internationale onderzoekers in CERN, in Europees laboratorium voor deeltjesfysica , zijn op zoek naar dit veld dat zich door alle voorwerpen uitstrekt. Maar in plaats daarvan om hem binnen te zoeken, kijken ze naar buiten, in de innerlijke fysieke wereld. Zwitserse onderzoekers van het CERN-laboratorium in Geneve hebben aangekondigd dat ze het Higgsboson of deeltje van God hebben gevonden. Het Higgsboson experiment bevestigde wetenschappelijk dat een onzichtbaar energieveld het vacuüm van de ruimte vult. De Large Hadron Collider van CERN is een 27 km lange tunnel waarin 2 protonenbundels versnellen in tegengestelde richtingen met een snelheid die dicht bij de lichtsnelheid ligt. Dan botsen en storten ze in, en wetenschappers observeren het resultaat van deze ernstige botsingen. Het standaardmodel kan niet beschrijven waar de elementaire deeltjes hun massa nemen. Het lijkt erop dat alles uit trillingen bestaat, maar er is geen ‘object’ dat zou trillen.
Het lijkt alsof er een onzichtbare danser of schaduw is, die verborgt danst in het ballet van het Universum; en alle andere dansers die altijd rond deze verborgen solist dansten. We observeren de choreografie van de dans, maar tot nu toe hebben we de danser zelf niet kunnen zien. Het zogenaamde ‘Deel van God’ is een eigenschap van het basismateriaal van het Universum, het hart van alle materie, dat als verantwoordelijk wordt beschouwd voor de onverklaarbare hoeveelheid massa en energie die ons Universum uitbreidt. Maar omdat de aard van het hele Universum nog lang niet uitleg, de ontdekking van het Higgsboson presenteert ons een groot geheim, voor ons een nieuw Universum ontdekken, nog mysterieuzer dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen. De Wetenschap nadert de drempel tussen bewustzijn en materie. Het oog waarmee we naar het primaire veld kijken, en het oog waarmee dit veld naar ons kijkt, zijn hetzelfde.
De Duitse schrijver en lichtgevende Wolfgang von Goethe zei ooit: “De golf is het primaire fenomeen dat de hele wereld heeft voortgebracht.” “Cymatics” is een wetenschap die hoorbaar geluid bestudeert. Het woord “cymatiek” komt van het Griekse woord “cyma”, wat trillingen betekent. Een van de eerste westerse wetenschappers die golffenomenen serieus begonnen te bestuderen, was Ernst Chladni, een Duitse muzikant en natuurkundige die in de achttiende eeuw leefde. Chladni ontdekte dat wanneer hij zand op een metalen plaat strooit en het vervolgens laat trillen met een strijkstok van een viool, dan organiseert het zand zich zelfstandig in bepaalde patronen. Verschillende geometrische patronen ontstaan door verschillende trillingen. Chladni heeft een hele catalogus van deze patronen opgenomen en nu worden ze Chladni-patronen genoemd. Veel van deze patronen zijn te vinden in de natuur. Bijvoorbeeld een tekening op de schaal van een schildpad of vlekken op de huid van een luipaard. Het bestuderen van de patronen van Chladni of cymatiek patronen, is een van de geheimen waarmee fabrikanten van hoge kwaliteiten gitaren, violen en andere muziekinstrumenten de geluidskwaliteit bepalen.
In de jaren zestig breidde Hans Jenny het werk van Chladni uit met verschillende vloeistoffen en elektronische versterkers om verschillende geluidsfrequenties te genereren. Hij introduceerde ook de term “cymatic”. Als je een regelmatige sinusgolf door een plaat met water laat gaan, zie je direct een patroon op het water. Afhankelijk van de verschillende golffrequenties verschijnen er verschillende rimpelbeelden. Hoe hoger de frequentie, hoe complexer de patronen worden. Deze vormen zijn repetitief en zeker niet willekeurig. Hoe meer je kijkt, hoe meer je begint op te merken hoe vibratie materie organiseert in complexe vormen die zijn afgeleid van eenvoudige en repetitieve golven. Deze water trilling lijkt op een zonnebloem. Door alleen de frequentie van het geluid te veranderen, krijgen we een compleet een ander patroonsjabloon. Water is een zeer mysterieuze stof die zich uitstekend leent voor externe invloeden. Een voorbeeld is dat water trillingen kan opvangen en behouden. Door zijn hoge resonantie capaciteit, gevoeligheid en interne resonantie gereedheid reageert water direct op alle soorten geluidsgolven. De trillingen van water en aarde produceren een enorme massa aan planten en dieren. Het is interessant om te zien hoe eenvoudige trillingen in water gemakkelijk herkenbare natuurlijke patronen veroorzaken. Als we de harde stoffen en de stijging van de amplitude, en het wordt allemaal nog interessanter. Als we bijvoorbeeld maïszetmeel aan water toevoegen, krijgen we een complexer fenomeen. Misschien kunnen we het levensprincipe waarnemen in hoe trillingen een druppel maïszetmeel verplaatsen naar iets dat een levend organisme kan worden genoemd.
Het drijf principe van het Universum wordt in elk van de wereldreligies beschreven met woorden die het begrip van mensen in een bepaalde historische periode weerspiegelen. In de taal van de Inca’s, het grootste rijk in het Precolumbiaanse Amerika, klinkt het woord “Menselijk lichaam” als “Alpa Kamaska”, wat letterlijk “Bezielen aarde” betekent. In Kabbala, de joodse mystieke lering, spreekt van de Goddelijke naam van God. Een naam die niet uitgesproken kan worden. Het kan niet uitgesproken worden omdat het een trilling is die overal aanwezig is: in elk woord, in alle materie. Absoluut alles is dit Heilige Woord.
De vorm van de viervlak (tetraëder) is de eenvoudigste vorm die in drie dimensies kan bestaan. Het is noodzakelijk om ten minste vier punten te bezitten om de fysieke realiteit te bezitten; het is de moeite waard eraan te denken dat alleen een driehoek de meest stabiele en zelf stabiliserende figuur is. In het Oude Testament werd het woord “tetragrammaton” vaak gebruikt om een specifieke manifestatie van God te vertegenwoordigen. Het werd gebruikt bij het spreken over God, de speciale Naam van God – de Logos of het Oorspronkelijke Woord. Oude beschavingen wisten dat aan de basis van de structuur van het Universum de tetraëdrische vorm ligt. Vanuit deze vorm begint de natuur haar fundamentele beweging naar evenwicht – naar Shiva; maar tegelijkertijd heeft ze een andere fundamentele beweging naar verandering – naar Shakti.
De Bijbel, in het Evangelie van Johannes, wordt gezegd: “In den beginne was het Woord.” In de originele tekst werd echter een andere term gebruikt: “Logos”. De Griekse filosoof Heraclitus, die ongeveer 500 jaar vóór de geboorte van Christus leefde, beschreef de Logos als iets fundamenteel onkenbaars, de bron van alle herhalingen, modellen en vormen. De Stoïcijnse filosofen die de leringen van Heraclitus volgden, definieerden deze term als het goddelijke en ontroerende principe dat het hele Universum doordringt. Het soefisme zegt dat de Logos overal en in alle dingen is. Dit is waar al het ongemanifesteerde wordt manifest. In de hindoeïstische traditie betekent Shiva Nataraja letterlijk ‘Heer van de dans’. De hele kosmos danst terwijl Shiva op de trom slaat. Alles is doordrongen of geanimeerd door pulsatie. Terwijl Shiva danst, kan de wereld veranderen en evolueren, anders stort het in niets in. Shiva vertegenwoordigt ons contemplatieve bewustzijn en Shakti vertegenwoordigt de Essentie en Materie van de wereld. Terwijl Shiva in meditatie is, probeert Shakti hem te bewegen hem te laten dansen; net als yin en yang, als een danser en een dans. Ze bestaan als geheel.Logos betekent ook gemanifesteerde waarheid. Iemand die de Logos begrijpt, kent de waarheid.
Er zijn veel verborgen lagen in de menselijke wereld, aangezien Akasha veel complexe structuren heeft gemaakt en de Bron voor zichzelf heeft verborgen. Door de Goddelijke Spel te spelen, verbergen we ons al duizenden jaren voor onszelf en op het einde, het volledig vergeten van de staat van het spel. We lijken te zijn vergeten dat er iets TE VINDEN is. In het Boeddhisme studenten leren de Logos direct waar te nemen, het is een veld van verandering of vergankelijkheid in jezelf, door meditatie. Wanneer je de innerlijke wereld observeert, begin je steeds meer subtiele gevoelens en energieën op te merken; naarmate je geest meer geconcentreerd en gefocust wordt. Door de directe realisatie van de “Annika”, of inconstantie op het basisperceptieniveau, wordt een persoon vrij van gehechtheid aan externe voorbijgaande vormen. Als we ons realiseren dat er maar een trillingsveld is, wat de gemeenschappelijke wortel van alle religies is, hoe kunnen we dan zeggen: ‘Mijn religie, mijn oorspronkelijke Om of mijn kwantumveld?’
De echte crisis in onze wereld is verre van sociaal, niet politiek en niet economisch. Onze crisis is een bewustzijn crisis, het onvermogen om onze ware natuur direct te voelen, het onvermogen om deze natuur in ieder van ons en in alle dingen te zien. De Bodhisattva in de boeddhistische traditie was een man die zijn Boeddha natuur ontwaakte. Een Bodhisattva zweert om elk schepsel in het Universum te helpen ‘wakker te maken’; te beseffen dat er maar een bewustzijn is. Om zijn echte zelf te doen ontwaken, moet de mens alle levende wezens wakker maken. “Er zijn talloze levende wezens in het Universum en ik beloof ze allemaal te wekken. Mijn gebreken zijn onuitputtelijk. Ik beloof ze allemaal te overwinnen. Dharma is onkenbaar. Ik beloof haar te kennen. Het pad van ontwaken is onbereikbaar. Ik beloof het te bereiken.